Μεσοκολπικές επικοινωνίες ανιχνεύονται συχνά στην ενήλικο ζωή, ενίοτε μετά την 3η-4η δεκαετία, αναλόγως του μεγέθους αυτών και της επακόλουθης ροής και είναι συνήθως δευτερογενούς τύπου (75%), πρωτογενούς τύπου (15%) ή ελλείμματα του φλεβώδους κόλπου – sinus venosus ASD (10%). Αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% όλων των συγγενών καρδιοπαθειών και το 25-30% των συγγενών καρδιακών ανωμαλιών που διαγιγνώσκονται στην ενηλικίωση.
Διάγνωση :
– Κλινική εξέταση: Ενδέχεται να ανιχνεύεται έντονη καρδιακή ώση της δεξιάς κοιλίας, συστολικό φύσημα εξώθησης, σταθερός διχασμός του 2ου τόνου. Πρέπει να πραγματοποιείται εκτίμηση οξυμετρίας, κλινικός έλεγχος για πληκτροδακτυλία και γενική αίματος για τυχόν αυξημένο αιματοκρίτη, καθώς περί το 10% των μεσοκολπικών επικοινωνιών που έχουν διαλάθει της διάγνωσης στην παιδική ηλικία ενδέχεται να αναπτύξουν πνευμονική υπέρταση με αποκορεσμό και πιθανή ερυθροκυταραιμία.
– Απεικονιστικές εξετάσεις :
α. Υπερηχογραφικά ανιχνεύεται έλλειμμα του μεσοκολπικού διαφράγματος και ροή στο έγχρωμο doppler, η κατεύθυνση της οποίας πρέπει να εκτιμάται μαζί με την υπολογιζόμενη πίεση της δεξιάς κοιλίας. Το μέγεθος του ελλείμματος πρέπει να εκτιμάται από όλες τις λήψεις (υποξιφοειδικά, 4 κοιλοτήτων και βραχύ άξονα), όπως και το μέγεθος της δεξιάς κοιλίας (4 κοιλοτήτων, μακρύ και βραχύ άξονα). Διοισοφάγεια υπερηχογραφία πραγματοποιείται όταν πρέπει να καθοριστεί με περισσότερη σαφήνεια η ανατομία και ο αριθμός των ελλειμμάτων καθώς και η καταλληλότητα για διαδερμική σύγκλειση.
β. Μαγνητική τομογραφία καρδιάς χρειάζεται σπανίως, για εκτίμηση του όγκου της δεξιάς κοιλίας, του Qp:Qs, καθώς και των ορίων του ελλείμματος (ιδίως του κατώτερου, που δεν είναι πάντα ευκρινές στο διαθωρακικό και διοισοφάγειο υπερηχογράφημα).
Αντιμετώπιση :
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές, σε κατάλληλα επιλεγμένους ασθενείς, η διακαθετηριακή σύγκλειση είναι η προτιμότερη μέθοδος (level of evidence 1c, ESC guidelines). Όταν πρόκειται περί α. πολυθυριδωτού μεσοκολπικού διαφράγματος (multi-fenestrated atrial septal defect), β. επικοινωνίες χωρίς επαρκή περιβάλλοντα όρια ή γ. εξαιρετικά μεγάλες και ακατάλληλες για διαδερμική σύγκλειση, τότε τα ελλείμματα πρέπει να συγκλείονται χειρουργικά.